Incredible India!!

Het is alweer bijna 2 maanden geleden dat we het ijskoude, schone en goed geregelde Nederland verlieten. Nederland waar je eigenlijk overal wel snel internet hebt. Ergens hadden we dus ook verwacht dat internet ook in een groot gedeelte van India heel gewoon en goed beschikbaar zou zijn, maar niets is minder waar! Vandaar (geen of zeer traag internet in veel gebieden) dat ons verhaal nu even op zich heeft laten wachten!

Zo’n 6 weken geleden hadden we onze 1^e Indiase treinreis van de backwaters naar het toeristische Goa (duur 12 uur). Met de bedoeling om daar eerst in het centrum van Goa carnaval te vieren, wat een nogal grote happening is daar. De treinreis hadden we in NL al geboekt via Internet. Voor 11 euro (was de trein maar zo goedkoop in NL!) een sleeper. En een sleeper betekent een slaapplaats tussen de Indiase mensen. Een sleeper  kan vrijwel alleen maar geboekt worden door de Indiase mensen, gezien je hier weken van tevoren je tickets moet boeken, anders zijn er geen tickets meer beschikbaar . (Het treinstelsel is ontzettend uitgebreid in India en tegelijkertijd ook ongelooflijk druk.) Voor toeristen zijn eigenlijk alleen de duurdere airco slaapplaatsen beschikbaar die 3 tot 4 keer zo ‘duur’ zijn. Deze kan je op de grotere treinstations boeken bij speciale toeristenkantoren.

Als toerist zijn wij wel heel blij met deze kantoren, want of je hebt gewoon geen plek in de trein, of je kan uren in een rij voor het ticketloket gaan staan. En dat uren in de rij staan wordt mede veroorzaakt doordat iedereen maar voordringt! (dit voordringen vinden wij ook gelijk de meest irritante gewoonte van Indiase mensen; zowel van de mannen als vrouwen!) Maar er is wel 1 heel mooie regel in India:

Er is vaak een apart loket voor vrouwen, wat betekent dat je amper tot geen rij hebt, gezien er vrijwel geen Indiase vrouwen zijn die (trein)tickets kopen. Dus Sanne is degene die altijd onze tickets koopt! En wanneer er geen apart loket is voor vrouwen, dan mag je als vrouw zijnde vaak vooraan gaan staan bij het ‘gewone’ loket en wordt je nog heel snel geholpen. J Maar dit is dus niet overal het geval!

In Goa hadden we al een hotelboeking staan voor de nachten gedurende het carnaval. Dezelfde middag na aankomst in Goa zou het carnaval starten en zaten wij ook klaar in afwachting van de optocht. Totdat we een bericht doorkregen dat het carnaval was afgelast, omdat er een busongeluk was gebeurd niet ver van Goa af, waar schoolkinderen bij waren verongelukt. Dus wij zijn teruggegaan naar ons hotel met het idee dat het de volgende dag dan wel zou beginnen, maar nee; heel  het carnaval was afgelast. Echt heel erg voor alle mensen die betrokken waren bij de organisatie. Overal stonden tenten opgebouwd voor feestjes etc. Alles kon worden afgebroken.

Ramon had in Nederland gezien dat er niet ver van Goa een mooie waterval moest zijn, dus zijn we daarheen gegaan. Nou dat hebben we geweten; we zijn in totaal 12 uur onderweg geweest met de bus, trein en met jeeps en we mochten in totaal 30 minuten bij de waterval zelf zijn! En bij de waterval zelf was het ook nog eens een gekkenhuis met toeristen! Een heel romantisch tripje dus! Haha (maar wel gedenkwaardig!)

Na het centrum van Goa zijn we naar het zuiden van Goa geweest, naar een prachtig hutje aan het strand. De 1^e avond bij zonsondergang zagen we dolfijnen in de zee zwemmen & van die dolfijnensprongen maken, zoals je in Dolfinarium ziet!  Dus wij hadden gelijk de verwachting dat dit iedere avond rond zonsondergang het geval zou zijn!(of in ieder geval vaker zou voorkomen) Maar nee hoor, we hadden die 1^e avond gewoon heel veel geluk!

Eigenlijk hebben 5 dagen lang werkelijk waar niets anders gedaan dan 3 keer per dag heerlijk uitgebreid (westers) eten en drinken, zonnen, zwemmen en lezen (en dolfijnen hopen te spotten); ofwel een echt relaxvakantie!

Na Goa stond Mumbai op het programma. Onze verwachting van Mumbai was dat het superhectisch en vies zou zijn (ik had overal zwervers/bedelaars en ratten verwacht), maar dat viel ons alles mee. Ik denk ook dat Mumbai zelf de bedelaars veelal weert uit de toeristische gedeelten en het ook redelijk schoon probeert te houden. We hebben in 1 dag alle belangrijke bezienswaardigheden (van buiten) bekeken en verder zijn we vooral in de MacDonalds geweest! Haha…(soms is de Mac gewoon heel lekker!) Maar  1 dag door Mumbai lopen resulteerde wel in de zwartste voeten ooit! (zie foto) Verder is Mumbai natuurlijk het Bollywood van India en werden ook wij gevraagd om te figureren in een film. Helaas zouden we de volgende dag alweer verder gaan, want anders hadden we dat aanbod natuurlijk nooit afgeslagen ;-) ahum! Ook op straat in Mumbai kwamen we een filmset tegen. Geen idee verder over wat voor film het ging!

Van Mumbai hadden we een sleeperbus naar de andere kant van het land; Chennai. In ons hotel in Mumbai konden ze amper geloven dat we met een bus naar Chennai gingen; dat hadden ze niet eerder gehoord (iedereen gaat met de trein à hadden wij ook gewild, maar we hadden geen mogelijkheid tot boeken) en ze hadden ook het idee dat het niet klopte. Dat we opgelicht waren ofzo. Maar goed, wij hadden toch echt een bus ticket van Mumbai naar Chennai. Maar al bij het instappen van de bus zei een andere Indiase man al van; deze bus gaat maar tot Bangalore. Maar de man die de tickets controleerde zei: nee hoor, deze gaat naar Chennai. Vreemd dus. Maar in Bangalore bleken de gedachtes van de Indiase mensen toch juist te zijn; wij moesten de bus uit, want dit was het eindpunt van deze bus! Na wat gedoe hadden de busmensen wel geregeld dat we gelijk met een andere bus (geen sleeper) de laatste 8 uur door konden naar Chennai. Beetje vaag dus allemaal en ook wel de 1^e keer dat we ons toch wel enigszins genaaid voelden in Indial!!!

In Chennai hebben we het vliegtuig genomen naar Port Blair op de Andamans eilanden, waar we bijna gelijk een ferry (duur  9 uur) hebben genomen naar het noordelijkste punt van de eilanden; Kalipur. Hier zouden schildpadden zich nestelen, dus dat wilden we heel graag meemaken. Bij het boeken van de ferry vroeg het meisje ons of we een goedkoop ticket (amper 2 euro!) wilden of een duurdere (5 euro!). Wij kozen voor de goedkopere; we wilden tussen de Indiase mensen zitten! Maar na het boeken gingen we toch twijfelen; straks zaten we 9 uur lang op de grond! Haha afwachten dus.

Uiteindelijk hadden we gewoon een stoel (3 meter van elkaar vandaan!)en was het tot nu toe de meest comfortabele manier van reizen die we gewend zijn. Alsof we een dagtripje hadden geboekt!

(In Port Blair zelf zijn we nog naar een eiland geweest om te snorkelen. Indiaanse mensen kregen ook de kans om te snorkelen. Maar de meeste Indiaanse mensen kunnen dus helemaal niet zwemmen, dus wat krijg je dan; volwassen mannen en vrouwen in een luchtband met een duikbril en snorkel op. Aparte ervaring!)

In Kalipur was welgeteld 1 resort voor toeristen! En toeristen waren er amper; gemiddeld 6 per dag! Heerlijk rustig dus; daar houden we van! Het was een heel mooi resort met hutjes op 50m van een compleet leeg, prachtig wit strand. Hier hebben we echt mooi gesnorkeld. De 1^e avond hebben we ook gelijk gekeken bij de schildpadden; er waren allemaal kleine schildpadjes geboren welke we mochten vasthouden (wat zijn die kleintjes al rap zeg). De jongen vertelde ons dat de schildpadjes de volgende dag om 2 uur zouden worden losgelaten in de zee. Dat we daar bij konden zijn. Nou heel graag natuurlijk! Dus daar stonden we dan de volgende dag ruim voor 2 uur, maar nee hoor niemand te zien  en de manden waar de schildpadjes in hadden gezeten waren leeg. Typisch India! Nou ja, dan maar hopen dat we ’s nachts een keer gewekt zouden worden wanneer de schildpadden zouden gaan nestelen. Helaas hadden we ook hierbij geen geluk. In het resort zelf werd Ramon in het restaurant nog uitgenodigd door 3 Indiase mannen om wodka mee te drinken (vrouwen worden niet uitgenodigd, dus Sanne heeft toen zelf maar gevraagd om erbij te mogen zitten! Is anders ook zo eenzaam he als je dan alleen zit met 2 bier!)…het werd in ieder geval een latertje die avond!

Het enige andere wat we naast snorkelen hier hebben gedaan is een scooter gehuurd om naar een heuse vulkaan te gaan!  (een heel oud barrel; waarvan we ook bang waren dat ie op een gegeven moment niet meer zou starten. Precies wanneer wij in the middle of nowhere zouden zijn!) We merkten al snel dat er echt nooit toeristen naar dit gedeelte van het eiland gingen, want we werden door iedereen vreemd aangekeken! Het leuke was dat aan het einde van de weg, daar waar je het laatste stuk naar de vulkaan moest lopen, er een groep kinderen stond die het geweldig vonden om ons te zien. Dus wij hadden een hele hoop gidsen om ons heen die geen woord (Engels) spraken. Aangekomen bij de vulkaan was het wel even lachen; het was een piepklein moddervulkaantje die af en toe blurppp blurppp deed! Maar de tocht erheen was zeer de moeite waard.

Na Kalipur zijn we samen met 2 Duitse jongens via Rangat met de ferry naar Havelock Island gegaan. In Rangat waren we op de vooravond van het Holyfestival.(……..) Ramon was samen met 1 van die jongens nog ‘de stad’ ingegaan en werden uitgenodigd om deze vooravond aan Holy mee te vieren. Dus dat was een gezellig dans-karaokeavondje! Helaas geen foto’s L Sanne had achteraf graag Ramon willen horen zingen!  De volgende dag kwamen we ’s ochtends bijtijds al aan op Havelock. Wij wisten dat het die dag echt zou beginnen, maar hadden ergens verwacht dat dat pas na 12 uur zou zijn. We hadden dus nog geen oudere kleren aangetrokken (voor zover we die hadden)….nou ook dat hebben we geweten. Onderweg in de Riksja naar ons resort werden we al helemaal ondergegooid met verf. Dag kleren! (en rugzakken!) Zelf zijn we daarna ook de straat op gegaan, maar was het voor een groot gedeelte alweer over.

In Havelock zelf vooral weer lekker Westers gegeten, gesnorkeld en Ramon heeft nog 2 duiken gemaakt. De stranden en het helderblauwe water waren echt fantastisch mooi op dit eiland. Mooier dan gehoopt en vooral zeer onverwachts dat we dat zouden gaan zien, voordat we in India aankwamen. Bij India denk je toch in 1^e instantie aan: drukke, vieze steden. Maar na 7 weken India weten wij nu dat India zo ontzettend veel te bieden heeft, zo veel moois en zoveel natuur. Echt een aanrader om heen te gaan vinden wij.

Wat je overal in India in grote mate ziet zijn straathonden. Maar in Havelock waren het aantal honden op het strand wel echt gigantisch. Gelukkig zijn/waren ze naar mensen toe niet agressief, maar vechten ze wel ondelring met elkaar, wat ik als hondenliefhebber moeilijk vind om te zien. Maar ook dat hoort dus echt bij het Indiase leven. Hetzelfde geldt voor de koeien die werkelijk waar overal in India rondlopen, zelfs op het strand! Na korte tijd kijk je er niet een meer van op; part of life here!

Na de Andamans hebben we nog een wildlife tigerpark bezocht bij Jabalpur, Midden India.  Mensen komen hier echt heel bewust om een tiger te spotten en gaan dan ook 2 keer per dag op safari zo’n 3-4 dagen achter elkaar! Wij hebben zelf maar 2 safari’s gedaan. Helaas geen tijger gezien. Maar we hadden daar wel voor het eerst in 5 weken eindelijk weer heerlijk warm water. Daar waren we echt aan toe. Ook daar kan je je amper wat bij voorstellen in Nederland; dat er gewoon geen warm water is.

Of dat er in de dorpen überhaupt niet eens stromend water is. Daar halen de mensen hun water nog bij de waterpomp, waar ze zichzelf ook wassen. Je hebt hier dan ook vaak het gevoel dat je echt tientallen jaren terug in de tijd gaat. Zo hebben ze ontzettend veel kleermakers hier. En dat houdt in; een kleine ruimte met een echte ouderwetse naaimachine waarop de kleren worden genaaid. Hetzelfde geldt voor typistes; die werken nog met de ouderwetse tikmachine. Verder wordt het water voor de hotels etc. in tanks afgeleverd op een houten trekkar. En op deze houten trekkar wordt verder van alles wat je je maar kan bedenken op vervoerd. En of deze kar wordt geduwd door een man of door ossen. En dit geldt zowel voor in de dorpen als in de steden. En zo kan je dus wel even doorgaan!

India wordt (vaak) een vies land genoemd en dat klopt ook wel. Elke dag lopen wij weer met een leeg flesje of een lege verpakking ins ons hand tevergeefs te wachten tot we een prullenbak tegenkomen! Maar prullenbakken hebben ze hier gewoonweg niet! Werkelijk alles wordt gewoon op de straat gegooid.

Op het moment van schrijven, zijn we in Delhi waar ik voor het eerst in India ratten heb  gezien (en ze waren ook nog eens heel dichtbij!) Maar ik ben heel blij dat wat ik van te voren dacht over India; overal ratten; dat dat niet klopt!! En dat India een zoveel mooier land is dan gedacht en zoveel te bieden heeft. Over Delhi schrijven we de volgende keer. Hetzelfde geldt voor onze laatste 2 plaatsen die wij in India gaan bezoeken: Agra;,de Taj Mahal en na Agra gaan we naar Varanasi. En dan is ons India avontuur voorbij en gaan we met ontzettend veel zin ons nieuwe avontuur in: Nepal!

Liefs van Ramon en Sanne